Przewodnik po ulicach Kalisza

Dom zbudowany został w 1919 roku z fundacji Emila Repphana. Równocześnie z nim wzniesiono stojącą tuż obok szkołę powszechną. Dom jest budowlą dwupiętrową, zaopatrzoną w mansardowy dach. Zbudowany został jako Dom Nauczyciela, a znajdujące się w nim pomieszczenia przeznaczone były na potrzeby mieszkaniowe dla pracowników pobliskiej szkoły. W latach okupacji hitlerowskiej dom i szkoła pełniły […]

Historia Ulicy Piskorzewskiej. Wyprowadzona została w drugiej połowie XIII w. ze środka północnej pierzei Głównego Rynku i poprowadzona w kierunku muru obronnego i znajdującej się na jej końcu bramy miejskiej zwanej Piskorzewską. Należy do najstarszych ulic lokacyjnego Kalisza i liczy 180 m długości.   Po rozebraniu na początku XIX w. muru miejskiego i znajdujących się

Historia Ulicy Adama Chodyńskiego. Wychodzi z północno-zachodniego narożnika obecnego Placu św. Józefa, z którego wybiega też ul. Marjańska. Prowadzi do ul. Grodzkiej, a w połowie jej długości przecina ją ul. Zamkowa. Wytyczona została w drugiej połowie XIII w. i należy do najstarszych ulic lokacyjnego Kalisza. Liczy nieco ponad 140 m długości.   Pierwotnie prowadziła od

Historia Ulicy Łaziennej. Wytyczona została w drugiej połowie XIII w. podczas rozplanowywania przestrzennego miasta założonego w 1257 r. przez księcia wielkopolskiego Bolesława Pobożnego. Należy do najstarszych ulic lokacyjnego Kalisza i od chwili powstania aż do dnia dzisiejszego nosi swoją pierwotną nazwę.   Wybiega z południowo-wschodniego narożnika Głównego Rynku, przechodzi przez zbieg ulic: Sukienniczej i Kolegialnej

Historia Ulicy Browarnej. Prowadzi od ul. Sukienniczej do dzisiejszej ul. Kazimierzowskiej położonej na skraju Parku Miejskiego. Liczy niecałe 100 m długości.   Powstała na początku XIX w. i objęła swym zasięgiem ul. Poprzeczną, biegnącą wzdłuż miejskiego muru obronnego rozebranego na przełomie XVIII i XIX w. oraz dochodzącą do niej ul. Szczupakową (utworzoną pod koniec XVII

Historia Ulicy Alfonsa Parczewskiego. Prowadzi od Placu św. Jana Pawła II do ul. Gabriela Narutowicza i stanowi ważną trasę komunikacyjną w mieście. Liczy 680 m długości. Wytyczona została w 1820 r. wzdłuż dawnego muru obronnego (w znacznym stopniu rozebranego na początku XIX w.) i płynącej obok odnogi rzeki Prosny zwanej Babinką, zasypanej w latach 1941-1949,

Historia Ulicy Franciszkańskiej. Wyprowadzona została ze środka dzisiejszej ul. św. Stanisława (zwanej też niekiedy Placem św. Stanisława) i prowadzi do ul. Targowej. W połowie jej długości przecina ją ul. Śródmiejska (dawniej Wrocławska). Wytyczono ją w drugiej połowie XIII w. i należy do najstarszych ulic lokacyjnego Kalisza. Liczy niecałe 140 m długości.   Pierwotnie nosiła nazwę

Historia Ulicy Niecałej. Obecnie prowadzi od Placu św. Jana Pawła II do Parku Miejskiego i przez znajdujący się w pobliżu jej zakończenia Most Tyniecki na Kanale Bernardyńskim łączy się z Aleją Walecznych biegnącą do ul. Łódzkiej. Liczy nieco ponad 230 m długości. Wytyczona została w połowie XIX w., ale pierwotnie posiadała inny przebieg. Jej końcowy

Historia Ulicy Targowej. Stanowi przedłużenie ul. Garbarskiej i biegnie od ul. Złotej do dzisiejszej ul. G. Narutowicza. Wytyczona została w połowie XIV wieku. Liczy prawie 160 m długości. Dawniej była to jedna z ulic dzielnicy żydowskiej, która prowadziła do Końskiego Targowiska, położonego mniej więcej między dzisiejszymi ulicami: Przechodnią, G. Narutowicza i A. Parczewskiego (nieco bliżej

Historia Ulicy Kolegialnej. Stanowi przedłużenie ul. Sukienniczej i łączy się z dzisiejszym Placem św. Józefa. Wchodzi w skład jednej z głównych arterii komunikacyjnych w śródmieściu. Liczy 90 m długości.   Pierwotnie nosiła nazwę ul. Kolegiackiej, bowiem prowadziła do kościoła kolegiackiego pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (dzisiejsza bazylika i Sanktuarium św. Józefa).   Pierwsza wiadomość o tej ulicy