Historia Ulicy Alfonsa Parczewskiego.

Prowadzi od Placu św. Jana Pawła II do ul. Gabriela Narutowicza i stanowi ważną trasę komunikacyjną w mieście. Liczy 680 m długości.

Wytyczona została w 1820 r. wzdłuż dawnego muru obronnego (w znacznym stopniu rozebranego na początku XIX w.) i płynącej obok odnogi rzeki Prosny zwanej Babinką, zasypanej w latach 1941-1949, w której miejscu obecnie znajdują się kaliskie planty.

Początkowo nosiła nazwę Ponad Murem. Na początku lat 70. XIX w., dzięki trzem mostom zbudowanym na Babince – na wprost wylotu ulic: Kanonickiej, Złotej i Ogrodowskiej – otrzymała połączenie z ul. Babina, biegnącą po drugiej stronie odnogi Prosny. Wtedy też zmieniono jej nazwę na: Nadwodna. Swoje obecne imię otrzymała w 1937 r., ale w 1950 r. nazwano ją ul. Marcelego Nowotki. Poprzednią nazwę przywrócono w 1990 roku.

Na tyłach zabudowań kościelnych parafii św. Mikołaja, tuż za dużym fragmentem zachowanego do dnia dzisiejszego muru obronnego, znajdowały się tzw. duże jatki mięsne, funkcjonujące od lat 70. XIX w. do wybuchu I wojny światowej. W pobliżu miejsca, w którym były one usytuowane w 1936 r. zbudowany został dworzec komunikacji autobusowej, rozebrany w 1976 roku.

Dawniej znaczna część tej ulicy – od Kanonickiej do Ogrodowskiej (dzisiejszej G. Narutowicza) – wyznaczała skraj średniowiecznej dzielnicy żydowskiej wytyczonej w obrębie murów obronnych. U jej zbiegu z ul. Kanonicką znajdowała się rytualna łaźnia żydowska (mykwa) zbudowana w pierwszej połowie XIX w., nieco dalej stał szpital zakaźny wzniesiony w latach 70. XIX w., a przed wylotem ul. Piskorzewskiej dwupiętrowy szpital starozakonnych ortodoksów postawiony w 1837 roku. Natomiast w pobliżu ul. Złotej usytuowane były tzw. małe jatki mięsne, a nieco w głębi synagoga, rozebrana podczas okupacji hitlerowskiej. Na jej miejscu zbudowana została w latach 1951-1952 siedziba władz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w której obecnie mieści się jeden z kaliskich banków.

Dziewiętnastowieczna zabudowa tej ulicy została częściowo zniszczona na początku I wojny światowej, a później w latach okupacji hitlerowskiej.

It leads from Plac św. Jana Pawła II [John Paul the 2^nd Square] to Gabriel Narutowicz Street and is an important communication thoroughfare in the town. It is 680 metres long.

It came about in 1820 and ran along the used-to-be town walls (dismantled at the beginning of the 19^th century) and along the arm of the Prosna River called Babinka flowing nearby the walls. Babinka was buried in the years 1941-1949 and in the place of the canal a green area called Planty was formed.

At the beginning it was called Ponad Murem Street [Beyond the Wall Street] but since the beginning of the seventies of the 19^th century it was called Nadwodna Street [Above the Water Street]. Just then, due to the bridges built on Babinka canal opposite Kanonicka, Złota and Ogrodowska Streets, A. Parczewski Street was joined with Babina Street that ran along the other bank of the above-mentioned canal. The street got its present name in 1937, but in 1950 it was named after Marceli Nowotko. Since 1990 it is again called Alfons Parczewski Street (1849-1933), after an outstanding citizen of Kalisz, historian, publicist and a merited social and political activist. He was also a professor at the University of Warsaw, the organiser of the Law Department at the university as well as the professor at the Vilnius University and the rector of that university in the years 1922-1923

At the back of the church buildings of Saint Nicolas parish, just behind the remains of today’s walls, there were meat stalls that functioned from the seventies of the 19^th century until the beginning of the Great War. Near the place where they were situated a bus station was built, removed in 1976.

Zdjęcia ze strony Wirtualnego Muzeum Fotografii Kalisza www.wmf.kalisz.pl